Droga do zdrowia nierzadko bywa długą. I nie ze względu na chorobę, co przyczynę jej powstawania. Dzisiaj chcemy iść na skróty, szybko i efektownie co nie zawsze znaczy efektywnie. Nie twierdzę, że jest cokolwiek złego w szukaniu szybkich rozwiązań, ani że nie są one potrzebne. Tym jednak, którzy szukają szybkiej i w miarę prostej drogi proponuję „lot kury” – z płotu w dół. Jezus nie próbował uciec przed cierpieniem ale są tacy, którzy tego pragną. Jest ich wielu.
By oszukać siebie, chodzą do wróżek. Przeżywają wewnętrzny lęk, więc kupują kamienie lub „pierścienie szczęścia”, bo wierzą w moc talizmanu. Wierzą, że to uchroni ich przed nieszczęściem. Ale gorsi są wszyscy ci, którzy wykorzystują ludzki lęk i wmawiają, że uwolnią od cierpienia. Tak naprawdę oddalają was nie od bólu, ale od poznania tajemnicy życia. Bo w cierpieniu jest tajemnica życia, która ukazuje nam nieodkrytą prawdę o sobie. Dzisiaj prawie wszyscy sprzedają łatwe rozwiązania, zapychając chorego człowieka pustką. Uzdrowienie nie polega na wykupieniu serii lekarstw, witamin czy piciu ziół. Uzdrowienie jest procesem nawracania, przemiany.
Kierowca, który jedzie w niewłaściwym kierunku pyta o drogę, patrzy do mapy i zawraca. Tylko w ten sposób może dojechać do celu. Człowiek mądry, który błądzi, zagląda w siebie i się nawraca. Dobrze gdy pyta jak to uczynić, zmienia się i staje się lepszym. Tylko wtedy minie lęk, niepokój, rozdrażnienie i bezradność. Pamiętajmy, że leki, zioła, witaminy czy dieta są jedynie środkami pomocniczymi w drodze do zdrowia, ale ono jeszcze nie gwarantuje uzdrowienia.
Maska to moja druga natura, to pozór, barwa ochronna, którą zakładam, żeby pokazać się innym niż jestem naprawdę. Uważam się za kogoś mało wartościowego, pełnego wad i ułomności, i chcę się przedstawić w innym, lepszym świetle. Boję się, że prawda o mnie samym może mi zaszkodzić, utrudnić życie. Czasem zakłada się maski w celu osiągnięcia zupełnie przyziemnych, doraźnych korzyści. Dla niejednego człowieka najtrudniejszą osobą, z którą styka się na codzień, jest właśnie on sam. Zakłada maski przed samym sobą. Zakłada maski przed Bogiem, przed mężem, żoną, drugim człowiekiem... To „gra wstępna” do rozpadu nie tylko związków ale i chorób.
W pierwszych latach naszego małżeństwa, kiedy chciałam koniecznie postawić na swoim - przyznała kiedyś Melania - zakładałam maskę takiej nieszczęśliwej żony, która jest całkowicie uzależniona od męża . Kiedy mi na czymś bardzo zależało, a mąż się sprzeciwiał, wybuchałam płaczem. Wiedziałam, że mąż jest czuły na łzy, że zaraz w nim coś zmięknie, że się wzruszy i ustąpi. Tak było w sprawach urządzania mieszkania, planach wakacyjnych, różnych codziennych decyzjach. Była w tym z jednej strony maska, ale także manipulacja. Tak naprawdę, to dumna byłam ze swojego męża, z jego pozycji zawodowej i społecznej. Minęło dużo czasu, zanim uświadomiłam sobie, że źródłem, a zarazem konsekwencją tej maski był mój egoizm i brak poczucia własnej wartości.
Istnieje ogromna różnorodność masek zakładanych na różne okazje. Jest maska kpiarza, wesołka, maska bardzo poważnego człowieka wiecznie zajętego czymś szalenie poważnym, maska człowieka "światowego", mającego gotową odpowiedź na wszystko i gotowy komentarz do wszystkich najbardziej skomplikowanych zjawisk społecznych i wydarzeń politycznych. Istnieją też maski w tych najbardziej delikatnych, intymnych relacjach międzyludzkich i one są przyczyną wielu życiowych pomyłek i dramatów.
Rzeczywiście bardzo przeżywałem łzy Melanii - dopowiedział jej mąż - i to wywoływało we mnie poczucie winy, bo zdawało mi się, że niepotrzebnie się upieram. Równocześnie rezygnowałem ze swoich pomysłów, które wydawały mi się słuszne. Zdawało mi się jednak, że ustępując Melanii okazuję swoją słabość, więc na innych frontach zakładałem maskę takiego silnego, wszystkowiedzącego, mającego wyrobione zdanie o wszystkim. A tak naprawdę to czułem się słaby. Ogarniał mnie lęk przed każdą poważniejszą decyzją. Żyłem w związku z tym w napięciu. Dopiero, kiedy przestałem ukrywać swoją słabość i niepewność poczułem się "normalniej".
Jakże często mężczyzna, często żonaty, wmawia kobiecie - cudzej żonie, że ją kocha, szepcze jej do ucha czułe słowa, zachowuje się wobec niej z wyszukaną uprzejmością, przyjmuje maskę „macho”, by pokazać się takim jakiego ona zdaje się oczekiwać, a w gruncie rzeczy chce po prostu wykorzystać ją seksualnie. Ona zaś godzi się na to, bo nie chce go utracić, bo chce pokazać przed koleżankami, że jest "nowoczesna" i że ma „luz” itd. Temu wszystkiemu pomagają koleżanki i niestety czasami sami rodzice mówiąc:
Jakże często wydaje nam się, że to co jest w nas, jest małowartościowe, że inni mają lepiej, a my ciągle stracimy, jeżeli ujawnimy nasze prawdziwe wnętrze. Żeby zyskać w ich oczach, żeby im się przypodobać, wkładamy maski. Odgrywamy cudze role w cudzym życiu, których wspólną cechą są podobne zranienia. Nie zdajemy sobie często sprawy z tego, że tracimy w ten sposób to, co jest w nas najcenniejsze, najbardziej wartościowe, choć może ukryte gdzieś w głębi na dnie i nie rozpoznane jeszcze do końca, bo już przykryte maską.
Długotrwałe chodzenie w masce powoduje, że zaczynamy wierzyć, że jesteśmy osobą, którą gramy. Z czasem wolimy już nie zaglądać do naszego wnętrza. Boimy się, że spotkanie z samym sobą może okazać się niebezpieczne. Dlatego nakładamy maskę jak ubranie, wchodząc w cudze życie, w którym świadomie oczekujemy kłamstw płynących z ust drugiej osoby, wierząc, że to balsam.
Trudno o dokonanie rozpoznania masek bez miłości w ujęciu ewangelicznym. To nie przesada. Nie lubimy rozmawiać o Bogu bo zmusza nas to do zatrzymania się i spojrzenia na siebie takim jakim jestem. Zresztą przed Panem Bogiem także żyjemy często w maskach. Może to być rodzaj czapki-niewidki z bajek dla dzieci. Zakładając ją zdaje nam się, że Pan Bóg nas nie widzi albo udajemy, że my go niewidzimy czyli Go nie ma. Albo sądzimy, że kilka dobrych gestów albo niedzielna Msza święta - to wystarczy aby uspokoić nasze sumienie.
Punktem wyjścia do poprawienia wszystkich relacji jest prawda. Przede wszystkim prawda o sobie, ale przyjmowana w duchu miłości Boga do nie każdego z nas. Ty dla Niego jesteś kimś wyjątkowym. Spójrz na siebie Jego oczami... On nam dodaje odwagi do takiego spojrzenia na siebie w duchu miłości. Przecież sam powiedział, że mamy miłować bliźniego swego jak siebie samego. Wzywa nas do nieustannego życia w prawdzie wobec siebie i innych. Gdy będziesz obawiać się odrzucenia, przypomnij sobie słowa proroka Izajasza, wstawiając na początku zdania swoje imię: …...Nie lękaj się, bo cię wykupiłem, wezwałem po imieniu, tyś moim. Gdy pójdziesz przez wody, ja będę z tobą i gdy przez rzeki, nie zatopią ciebie. Gdy pójdziesz przez ogień, nie spalisz się i nie strawi cię płomień. Albowiem ja jestem Jahwe, twój Bóg, ponieważ drogi jesteś w moich oczach, nabrałeś wartości i ja cię miłuję (Iz 43,2-4). Pytanie o swoje maski, stanięcie w prawdzie wobec siebie samego, jest początkiem drogi do odnalezienia więzi z drugim człowiekiem i z Bogiem. Z samym sobą - też. Jest początkiem dobrego zdrowia i wszytkiego tego, co ono z sobą niesie.
Mimo mody na różne rodzaje relaksacji pamiętaj o tym, że dobry i zdrowy sen także jest warunkiem dobrego samopoczucia. Tak urządź sypialnię, żebyś dobrze się w niej czuć. Spędzasz tam mniej więcej jedną trzecią swego życia!
Przed udaniem się na spoczynek poświęć nieco czasu na wyciszenie, przypomnij sobie pozytywne chwile w ciągu mijającego dnia. Patrz ufnie w przyszłość i z optymizmem podejdź do wyzwań, jakie postawi przed tobą kolejny dzięń, pamiętając, że jest on darem.
W środku tygodnia, kiedy czas nie zawsze pozwala na to by się zatrzymać, życzymy wszystkim Mamom, by mogły zawsze cieszyć się obecnością swoich dzieci i dzieciom, by zawsze miały komu powiedzieć „Kocham Cię Mamo!”
Tak więc Kochana Mamo Życzę Ci aby dobry Anioł Stróż zawsze czuwał nad tobą, niech będzie twoim wodzem i przewodnikiem w czasie wędrówki po trudnych ścieżkach życia. Niech rozłoży swoje skrzydła i obejmie cię nimi tak, by chronić cię przed każdym złym słowem i samotnością.
W przypadku długotrwałego kaszlu nie powinniśmy spożywać produktów śluzotwórczych. A więc: nabiału, koktajli, zimnych posiłków i napojów, słodyczy, ciast, kołaczy, pączków itp.
W przypadku zaparć lub wzdęć spożywać należy przede wszystkim posiłki gotowane, dania z soczewicy lub cieciorki, kaszę jaglaną, unikać kakao (czekolada). Nie spożywać posiłków po godz 17. Pełne wypróżnienia jelit odbywają się w godz. pomiędzy 5 a 7 rano.
Jeżeli masz ochotę na małą porcję słodyczy to najlepiej spożyć ją w godz pomiędzy 9 a 11 przed południem. Ilość wydzielonej insuliny i enzymów trawiennych jest w tym czasie wystarczająca do strawienia i spalenia tego typu pokarmu (nie dotyczy osób chorych na cukrzycę).
W przypadku trudności z utratą nadmiernej wagi przeczytaj artykuł „Przygotowanie do odchudzania” i dostosuj się do napisanych tam zaleceń.
Organizm ludzki działa na zasadzie wszystko albo nic. (W przypadku np. kaszlu nie wolno zjeść nawet jednego cukierka)
Wiosna to czas, w którym staramy się odciążyć swój organizm z zbędnych kilogramów, szczególnie tych zgromadzonych w okresie jesienno-zimowym. Organizm ludzki mobilizuje się do wzrostu swoich sił witalnych, dąży do regeneracji, do ?przebudzenia?.
W wielu książkach, kolorowych czasopismach czy mediach, mówi się o ścisłych dietach, ?innym? odżywianiu czy wręcz przepisach na ?odchudzanie?. Tu należy być bardzo ostrożnym, gdyż zarówno odchudzanie jak i oczyszczanie organizmu powinno odbywać się przy współpracy lekarza, dietetyka lub doświadczonego terapeuty. Dieta powinna być dobierana indywidualnie dla potrzeb danego organizmu. Możemy wyrządzić sobie wiele szkód np. dietą nadmiernie ?wychładzającą? spożywając jedynie surówki, warzywa i owoce w przypadku kiedy występuje u danej osoby np. niedobór krwi. Podobnie jest z procesem oczyszczania. Osoby cierpiące na nadkwasotę nie powinny jeszcze bardziej zakwaszać organizmu cytrynami czy sokiem z kapusty.
Otaczający nas świat ulega ciągłym zmianom. Padają kwaśne deszcze, w powietrzu mamy tablicę Mendelejewa z większością substancji nie zawsze dobrych dla człowieka. Jeżeli nie dostosujemy sposobu na utratę kilku zbędnych kilogramów do stanu zdrowia, możliwości organizmu i warunków środowiska to może się to skończyć w najlepszym przypadku nieciekawie. Dlatego przed przystąpieniem do ?walki z nadwagą? wykonajmy badania z krwi np. poziom hormonów, żelaza, potasu itp. tak, by wiedzieć w jaki sposób powinna wyglądać nasza dieta. Dopiero wtedy możemy obserwować efekty swojej pracy i jednocześnie ustrzec się tzw efektu ?jojo?.
Chciałbym tu podać kilka przepisów ale trudno jest przewidzieć komu miałyby służyć. Dlatego od wiosny indywidualnie ustalamy w naszym gabinecie odpowiednie diety, przy jednoczesnym stosowaniu mieszanek ziołowych, wspomagających cały proces odchudzania.